Παραφιλία και σεξουαλική επιθετικότης
Βιοψυχοκοινωνικές υποθέσεις

ΟΡΕΣΤΗΣ Α. ΓΙΩΤΑΚΟΣ
Ψυχίατρος-MSc Neuroscience

Περίληψη
Με βάση πρόσφατες επιδημιολογικές έρευνες υπολογίζεται ότι το 10-20% των παιδιών κακοποιούνται σεξουαλικά μέχρι την ηλικία των 18, 10-20% των ενηλίκων γυναικών πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ 4-7% των ανδρών παραδέχεται ότι έχει διαπράξει απόπειρα βιασμού ή, βιασμό. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν ότι η παρεκκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά είναι ένα συχνό φαινόμενο. Οι παραφιλίες είναι ψυχιατρικές διαταραχές που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των συμπεριφορών και χαρακτηρίζονται από επαναλαμβανόμενες, κοινωνικά μη-αποδέκτες σεξουαλικές φαντασιώσεις, τάσεις και πρακτικές. Ψυχολογικές έρευνες έχουν αναδείξει τον παράγοντα της ψυχοπαθητικότητας; και ιδιαίτερα της επιθετικότητας και της παρορμητικότητας, ως ισχυρά σχετιζόμενους με τις παραφιλίες. Η υψηλή συννοσηρότης με διαταραχές του Άξονα Ι, όπως, ψυχαναγκαστική ή εθιστική διαταραχή, ενισχύει την άποψη ότι πρόκειται για μια ετερογενή ομάδα ατόμων, ενώ άλλοι παράγοντες όπως, στάση του περιβάλλοντος, γνωσιακές διαστροφές και πρώιμο ψυχολογικό ή σεξουαλικό τραύμα, περιπλέκουν το αίνιγμα της αιτιοπαθογένειας. Οι βιολογικές μελέτες έχουν ασχοληθεί με το ρόλο των ορμονών, ενώ η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη συγκεντρώνουν τη μεγαλύτερη προσοχή στο πεδίο της βιοχημικής έρευνας. Τέλος, η διερεύνηση του ρόλου του ανδρογονικού υποδοχέα φαίνεται να ανοίγει νέους ορίζοντες στην κατανόηση τόσο της σεξουαλικής, λειτουργικότητας όσο και της σεξουαλικής εγκληματικότητας.

Πλήρες κείμενο